در تقاطع­­های راست گوشه سه شاخه یا چهار شاخه کانال­های روباز، مطالعه جدایی جریان بسیار حائز اهمیت می­باشد. برخی پارامترهای موثر در این زمینه نسبت دبی ورودی و عمق جریان می­باشد که در این تحقیق تاثیر نسبت دبی ورودی و نسبت ارتفاع سرریزها (عمق جریان) در الگوی جریان و ابعاد ناحیه جداشدگی به صورت عددی شبیه­سازی شده است. بررسی نتایج مدل عددی نشان داد که مدل k-ω بیشترین مطابقت را با نتایج آزمایشگاهی دارد، به طوریکه میزان خطای شبیه­سازی کمتر از 20% بود. ابعاد ناحیه جداشدگی در کانال­­های اصلی و فرعی با نسبت دبی ورودی رابطه مستقیم داشت. همچنین با افزایش ارتفاع سرریزهای خروجی، عمق جریان افزایش یافت و منجر به کاهش ابعاد ناحیه جداشدگی شد. مطابق نتایج عددی، ابعاد ناحیه جداشدگی در راستای قائم از کف کانال به سطح آب افزایش یافت، به­طوری­که برای نسبت دبی 6/0 و نسبت ارتفاع سرریز 377/0، طول ناحیه جداشدگی در کف کانال، فاصله 1/0 متر از کف و در سطح آب به ترتیب در حدود 60 سانتیمتر، 75 سانتیمتر و 85 سانتیمتر بود. بنابراین از سطح آب به سمت کف کانال طول ناحیه جداشدگی در حدود 29% کاهش یافت.

در قوس های رودخانه ای بخاطر وجود جریان های ثانویه، حرکت مواد رسوبی از قوس خارجی به قوس داخلی باعث تجمع رسوب و کاهش عرض و ایجاد همگرایی می شود. مطالعات پیشین نشان داده است که در خم 90 درجه و در موقعیت 60 درجه، مناسب ترین زاویه آبگیر زاویه 60 درجه می باشد. برای بررسی اثر همگرایی قوس بر زاویه آبگیر مطالعه حاضر انجام شده است. برای رسیدن به اهداف این مطالعه مدلی از یک قوس 90 درجه همگرا احداث و شرایط آبگیری و میزان رسوبات ورودی به آبگیر تحت پنج زاویه مختلف آبگیر 30، 45، 60، 75 و 90 درجه در موقعیت 60 درجه مورد مطالعه قرار گرفت. رسوبات بطور یکنواخت با قطر متوسط d50=1mm در کف کانال پخش و پس از برقراری جریان حجم رسوب انتقال یافته و میزان رسوب ورودی به آبگیر اندازه گیری و توزین گردید. تمام آزمایشات در شرایط زیر بحرانی انجام شد و نتیجه گیری شد که برای تامین شرایط هیدرولیکی مناسب یعنی درصد دبی آبگیری کافی و حداقل رسوب ورودی به آبگیر زاویه 45 درجه در موقعیت 60 درجه از قوس 90 درجه همگرا مناسب می باشد.

امروزه استفاده از سرریز کلید پیانویی یک راه حل مناسب جهت افزایش ظرفیت تخلیه نسبت به سرریزهای موجود محسوب می شود. طراحی مناسب این سرریز ها، مستلزم دقت کافی در پیش بینی ظرفیت تخلیه می باشد. در این تحقیق نوع جدیدی از سرریزهای کلید پیانویی با دماغه مثلثی با شیب ها و نسبت عرض های مختلف، مورد آزمایش قرار گرفت و برای تعیین تأثیر پارامتر هندسی نسبت عرض کلید ورودی به کلید خروجی سرریز، بر ضریب جریان، آزمایشات متعددی تحت شرایط هیدرولیکی مختلف بر روی سرریزهای سه سیکله با دماغه مثلثی انجام شد. نتایج نشان داد که با افزایش بار هیدرولیکی، ضریب جریان ابتدا افزایش و سپس کاهش می یابد. همچنین با افزایش نسبت عرض کلید ورودی به کلید خروجی از 8/0 تا 25/1 و افزایش شیب از 2/19 تا 2/25 درصد، ضریب جریان در سرریزکلید پیانویی افزایش می یابد. از داده های بدست آمده از آزمایشات این تحقیق یک رابطه ریاضی برای تعیین ضریب آبگذری سرریز کلید پیانویی 3 سیکل بدست آمد. مقایسه با تحقیقات سایر محققین نشان داد که رابطه بدست آمده از این تحقیق خطای کمتری نسبت به روابط سایر محققین دارد. علاوه بر این سرریزهای کلیدپیانویی در مرحله هوادهی کامل به بالاترین حد از ضریب آبگذری می رسند که این در محدوده 2/0 ≥ ≤ Hd/P1/0 بوده است. همچنین مقدار ضریب آبگذری در کلیه مراحل در سرریزهای 2 سیکل نسبت به 3 سیکل بیشتر بوده است. بررسی نتایج نشان داد که نسبت 25/1Wi/Wo= و شیب2/25 درصد بیشترین مقدار ضریب جریان (592/0) را داشته است.

دکارت می کوشد با به کارگیری راهکار شک و به یاری روش تحلیل، نخست هستی خود را اثبات کند و سپس چیستی «خود» را در مقام جوهر اندیشنده معلوم سازد. او پس از روشن کردن تکلیف «خود» در دو تأمل نخست است که از ره گذر تصورات واضح و متمایزی که از «دیگری» (اعم از خداوند و موجودات دیگر) در خود می یابد، دربارة هستی و چیستی «دیگری » حکم صادر می کند. او سرانجام، با استفاده از حقایق مکشوف با نور طبیعی عقل است که به سراغ اصول تنظیم کنندۀ مناسبات با دیگری می رود. اما پاسکال در ضمن اعتراف به عدم امکان کشف «خود» از طریق درون نگری، فرآیند ابتکاری دکارت در تأملات را وارونه می سازد و کشف «خود» را در گرو رابطه اش با «دیگری» و متأخر از آن می داند. بدین ترتیب سوژۀ اندیشندۀ آزاد و خودآیین دکارتی که «دیگری» را جز در مقام متعلق شناخت خود به رسمیت نمی شناسد و هستی و چیستی «دیگری» را در گرو تصوری می پندارد که «خود» از او دارد، درست در برابر انسان مجبور و دگرآیین پاسکالی قرار می گیرد که هستی و چیستیِ خود او نیز بر دو محور پیش و پس از هبوط، از سویی، و پیش و پس از دریافت فیض الهی، از دیگر سو، وابسته است که در هیچ کدام ارادة آدمی مطلقا نقشی ندارد. تنها تغییر وضعیت وی پیش و پس از دریافت فیض الهی، در تجربۀ نحوه های متفاوتی از دگرآیینی و عدم امکان تجربۀ هر گونه خودآیینی است و سرانجام، تنظیم مناسبات با «دیگری» نیز تنها در پرتو ارجاع به یک «ابردیگری» که خداوند باشد میسر می گردد.

آبیاری جویچه ای یکی از انواع متداول آبیاری سطحی است. تعیین زمان پیشروی و پسروی در مزرعه نیازمند اندازه گیری های دقیق است و این خود باعث صرف وقت و هزینه زیاد می شود. بدین منظور، استفاده از مدلی مناسب، در این زمینه بسیار سودمند خواهد بود. در این تحقیق از مدل WinSRFR در دو روش اینرسی صفر و موج سینماتیک برای شبیه سازی آبیاری جویچه ای استفاده شده است. با استفاده از این مدل، زمان پیشروی، زمان پسروی، متوسط عمق نفوذیافته، رواناب و عملکرد محاسبه و با مقادیر اندازه گیری شده مقایسه شد. همچنین حالت های مختلف دبی ورودی به جویچه مانند دبی ثابت، دبی افزایشی، دبی کاهش یافته و هیدروگراف در مزرعه تحقیقاتی دانشگاه شهید باهنر کرمان انجام و بررسی شده است. بر اساس نتایج، روش موج سینماتیک به دلیل فرض یکنواخت بودن جریان در طول جویچه، دقت کمتری از روش اینرسی صفر دارد. همچنین نتایج نشان داد در حالتی که دبی ورودی تغییرات کمی دارد، دقت محاسبه زمان پیشروی افزایش می یابد. کمترین خطای محاسبه زمان پیشروی در دبی ثابت، 1.2 درصد و بیشترین خطای محاسبه زمان پیشروی در دبی افزایشی، 11.2 درصد است. بیشترین میزان بازده کاربرد آب و کمترین میزان رواناب مربوط به دبی کاهش یافته است که به ترتیب 72 و 28 درصد است.

مقدمه: پیل سوختی میکروبی دستگاهی الکتروشیمیایی است که با استفاده از میکروارگانیسم ها، انرژی شیمیایی موجود در سوخت های زیستی را به انرژی الکتریکی تبدیل می نماید. یکی از موارد بسیار مهم در عملکرد پیل های سوختی میکروبی، غلبه بر مقاومت های داخلی پیل است. هدف مطالعه حاضر بررسی اثر دبی ورودی و غلظت های مختلف NaCl بر عملکرد پیل سوختی میکروبی می باشد. روش ها: در این تحقیق آزمایشگاهی، دبی 1 و 2 میلی لیتر بر دقیقه و همچنین غلظت های 1/0، 5/0 و 1 مولار از NaCl انتخاب شدند. همچنین در این مطالعه از سه راکتور پیوسته، که هر کدام دارای سه قسمت اصلی آند، کاتد و غشا پلیمری است، جهت بررسی اثر عوامل بالا استفاده شد. جنس آند و کاتد، میله کربنی و جنس غشای پلیمری، نافیون 117 بود. نتایج: در دبی mL/min 1 و غلظت 5/0 مولار NaCl نسبت به دیگر غلظت ها، میکروپیل بهترین عملکرد را نشان داد. در صورتی که در دبی mL/min 2، بهترین عملکرد پیل مربوط به غلظت 1 مولار NaCl بود. با تغییر دبی، زمان ماند و با تغییر غلظت به دلیل تغییر هدایت الکترولیت، مقاومت داخلی پیل و همچنین راندمان فرآیند تغییر کرد. تغییر هدایت الکترولیت به تنهایی باعث کاهش مقاومت درونی پیل نشد. تغییرات دبی نیز نشان داد که صرف افزایش زمان ماند، راندمان را بالاتر نمی برد. بحث و نتیجه گیری: برای عملکرد پیل در حالت بهینه، هم تغییر الکترولیت و هم تغییر زمان ماند باید در نظر گرفته شود.

یکی از بخش های مهم سیستم های انتقال آب شهری و کشاورزی تقاطع کانال ها می باشد. در این تحقیق تاثیر پارامترهای مختلفی نظیر نسبت دبی ورودی، ارتفاع کف کانال های فرعی و ارتفاع سرریزهای انتهای کانال های خروجی بر روی مشخصات جریان زیربحرانی در تقاطع چهار شاخه کانال های روباز 90 درجه با دو ورودی و دو خروجی به صورت آزمایشگاهی بررسی شد. نتایج آزمایش ها نشان داد که با افزایش نسبت دبی ورودی، بالا آمدن ارتفاع کف کانال های فرعی و افزایش ارتفاع سرریزهای انتهایی بر میزان دبی خروجی از کانال اصلی افزوده می شود. با افزایش نسبت دبی ورودی و کاهش ارتفاع سرریزهای انتهایی، نوسان پروفیل سطح آب در محل تقاطع بیشتر شد، درحالی که تغییر ارتفاع کف کانال های فرعی تاثیری در نوسانات سطح آب در محل تقاطع نداشت. همچنین برخورد دو جریان ورودی سبب تغییر شکل پروفیل سرعت در کانال های ورودی شد.

دریچه های سالونی، سازه های کنترل و تنظیم آب در کانال ها می باشند که به دلیل مزایای کاربردی اخیراً مورد توجه قرار گرفته اند. تاکنون تحقیقات محدودی در مورد این سازه انجام شده است. در این مطالعه روابط دبی – اشل دریچه سالونی هم عرض کانال و همراه با تبدیل های ورودی ناگهانی و تدریجی در بالادست، در شرایط جریان آزاد و مستغرق بررسی شده است. آزمایش ها در محدوده وسیعی از پارامترهای بدون بعد، ازجمله زاویه بازشدگی و استغراق نسبی دریچه صورت گرفته است. مشاهدات نشان داد که در شرایط جریان آزاد، پارامتر بدون بعد دبی () با نسبت عمق آب بالادست به عرض بازشدگی دریچه و در شرایط جریان مستغرق با استغراق نسبی دریچه رابطه دارد. در هر یک از شرایط ذکر شده، با استفاده از تحلیل ابعادی و رگرسیون گیری بین پارامترهای بی بعد مؤثر، روابطی صریح برای دبی-اشل دریچه های سالونی هم عرض کانال و همراه با فشردگی جانبی در شرایط جریان آزاد و مستغرق ارائه شد.